فقر، محرومیت و شیوه های مبارزه با آن (بانگاهی به تجارب کشورهای دیگر جهان)


فقر پدیده یی نسبی است. در صورتی که نیازهای جسمی انسان مانند خوراک، پوشاک و نظایر آن تأمین نشود، فقر مطلق وجود دارد. در حالتی که نیاز های اجتماعی – فرهنگی فرد با خانواده نظیر اشتغال، روابط فردی و اجتماعی، حفظ و اداره خانواده ارضا نشود، فقر نسبی است و محرومیت وجود دارد، این در حالی است که نیازهای روانی نیز که در اثر نابرابریهای اجتماعی بوجود می آید، در تعریف فقر موثر است در این
شدت فقر نشاندهنده درجات مختلف فقر است. فقر مطلق دارای شادت به مراتب بیشتری از فقر نسبی است.
برای اندازه گیری فقر دو نوع استاندارد وجود دارد: استاندارد مطلق و استاندارد نسبی در استاندارد مطلق خط فقر تعریف می شود و افرادی که زیر این خط قرار می گیرند، فقیر خوانده میشوند. استاندارد نسبی بخش زیرین اجتماع را با توجه به توزیع درآمد در نظر میگیرد و آنها را فقیر می نامد، در عمل استاندارد فقر ترکیبی از استاندارد مطلق و استاندارد نسبی است، هر چند که استاندارد مطلق در کشورهایی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد که افراد آن از فقر مطلق در رنجند اما، استاندارد نسبی عمدتا در کشورهای مرفه تر کاربرد دارد.
خط فقر یا سطح معیشتی، آن سطح از درآمد است که زیر آن، رژیم غذایی کافی همراه با نیازهای اساسی غیر غذایی نمی تواند تأمین شود
ابعاد فقر بستگی زیادی به تعریف پذیرفته شده از فقر دارد. برای اندازه گیری ابعاد فقر باید تعداد افرادی که در زیر سطح معینی از درآمد – که تعریف فقر مقدار آن را مشخص می کند . قرار دارند، تعیین و نسبت به کل جمعیت سنجیده شوند. نتیجه یک تحقیق در مورد کشورهای در حال توسعه نشان می دهد که ۴۰ درصد از کل جمعیت این کشورها در فقر مطلق به سر می برند.

  • گزارش کارشناسی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی

دریافت متن کامل گزارش

گزارش های کارشناسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *