رابطه توسعه مالی و کاهش فقر در ایران


تجربه چند دهه گذشته در جهان نشان می دهد کاهش فقر و ایجاد فرصت های شغلی از طریق توسعه مالی، در برخی کشورها همواره با کاهش فقر همراه بوده ولی در برخی دیگر، ناپایداری همراه توسعه مالی، همسو با افزایش فقر در جامعه شده است. با در نظر گرفتن بحث مهم فوق، در این پژوهش به بررسی رابطه بین دو متغیر مهم اقتصادی یعنی توسعه مالی و کاهش فقر برای کشور ایران با استفاده از داده های زمانی مربوط به دوره مالی ۱۳۹۵-۱۳۸۰ پرداخته شده است. اطلاعات و داده های مربوط به متغیرهای پژوهش مورد نظر، از سامانه اطلاع رسانی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به دست آمد است. همچنین برای بررسی رابطه بین توسعه مالی و کاهش فقر، از آزمون علیت گرنجر استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که یک رابطه علی یک طرفه از سوی نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی و ضریب جینی وجود دارد. که بیانگر آن است که نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی علیت گرنجری ضریب جینی می باشد ولی در مقابل ضریب جینی علیت گرنجری نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی نمی باشد. همچنین یک رابطه علی دو طرفه از سوی نسبت اعتبارات بانکی به تولید ناخالص داخلی و ضریب جینی وجود دارد که بیان می دارد که نسبت اعتبارات بانکی به تولید ناخالص داخلی علیت گرنجری ضریب جینی می باشد و در مقابل نیز ضریب جینی علیت گرنجری نسبت اعتبارات بانکی به تولید ناخالص داخلی می باشد. نتایج این پژوهش می توانند بینش های اقتصادی خاصی را در تدوین استراژی های کشور ارائه نماید.

منا حاتمی داودی، ۱۳۹۷، «رابطه توسعه مالی و کاهش فقر در ایران»، پایان نامه کارشناسی ارشد، داستاد راهنما: محمدرضا پورقربان، انشگاه علامه محدث نوری.

پایان‌نامه‌هاراه‌یافتگان به مرحله دوممشارکت‌کنندگان در مرحله‌ی اول

توسعه مالیفقرکاهش فقر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *