از پیآمدهای بیثباتی اقتصاد کلان در یک کشور میتوان به کاهش رشد اقتصادی، کاهش سرمایهگذاری و انباشت سرمایهی بخش خصوصی و همچنین تاثیر سوء بر توزیع درآمد اشاره نمود. در یک محیط بیثبات اقتصاد کلان، نرخ تورّم بالا و پرنوسان، فقرا را از طریق کاهش دستمزدهای واقعی و از دستدادن فرصتهای شغلی موجود به دلیل واکنش سرمایهگذاران در برابر تورّم، (از طریق کاهش تولید) تحت تاثیر قرار میدهد. نرخ تورّم بالا همچنین از طریق کاهش رشد اقتصادی، توزیع مجدّد درآمد و ثروت را به زیان افرادی که حدّاقل توانایی را در دفاع از منافع اقتصادی خود دارند بر هم زده، باعث بروز ناپایداری شدید در قیمتهای نسبی شده و سرمایهگذاری را پر مخاطره میسازد.هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر بیثباتی اقتصاد کلان بر فقر از طریق مجراهای رشد و توزیع درآمد بوده که به این منظور با اتّکاء به چارچوبهای پایهیزیشده در تحقیق به تخمین مدلهای تدوین شده بر اساس روش خودتوضیح با وقفههای گسترده پرداخته شده است. برای ساخت نمایهی بیثباتی اقتصاد کلان از الگوریتم هشداردهی پیش از وقوع و شاخصهای تورم، نسبت کسری بودجه به تولید ناخالص داخلی، تغییر در نرخ واقعی ارز و تغییر در رابطهی مبادله و برای ساخت شاخص فقر از ریزدادههای حاصل از آمارگیری بودجهی خانوارها طی سالهای ۸۷-۱۳۶۳ استفاده شده است.روابط در سه زمینهی بیثباتی اقتصاد کلان و رشد اقتصادی، بیثباتی اقتصاد کلان و نابرابری و بیثباتی اقتصاد کلان و فقر تنظیم و برآورد شده و در نهایت نیز به استخراج تاثیر نهایی بیثباتی اقتصاد کلان بر فقر از مجرای رشد و نابرابری پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد بیشترین تاثیرگذاری بیثباتی اقتصاد کلان بر فقر از ناحیهی تاثیرگذاری بر نابرابری و به دنبال آن نابرابری بر فقر است. بیثباتی اقتصاد کلان مناطق شهری را با نابرابری درآمد بیشتر و به تبع آن با فقر بیشتری روبرو میسازد. بر اساس برآوردهای صورتگرفته بیثباتی اقتصاد کلان، فقر را در مناطق شهری و روستائی مستقیماً تحت تاثیر قرار نمیدهد. همچنین شدّت تاثیرگذاری بیثباتی اقتصاد کلان بر فقر از مجرای رشد اقتصادی و به تبع آن تاثیر بر فقر چه در مناطق شهری و چه در مناطق روستائی قابل توجّه نیست.
حسن کارنامه حقیقی، ۱۳۹۱، پیآمد بیثباتی اقتصاد کلان بر فقر در ایران (۱۳۶۳-۸۷)، دکتری تخصصی، استاد راهنما: مجید صامتی،، دانشگاه اصفهان، دانشکده اقتصاد.
دریافت پایاننامه: