فقر از پدیده‌ها و مسائل مهم و ناخوشایند اقتصادی در جوامع است و با آنکه درگیری جوامع با این پدیده در گذر زمان، ممکن است فرازوفرودهایی داشته باشد، اما می‌توان ادعا کرد که هیچ‌گاه ریشه‌کن نشده است. اساساً از اهداف اصلی توسعه در کشورهای مختلف، کاهش فقر است در برنامه‌ریزی برای رسیدن به این هدف، گام اول، شناخت عوامل دخیل در بروز فقر است. در این مطالعه ما به بررسی عوامل و ویژگی‌های فردی خانوارها با تأکید بر تأثیر آموزش عالی بر فقر خانوار پرداختیم. داده‌های مورداستفاده در این پژوهش از طرح درآمد- هزینه مرکز آمار در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ اقتباس شده است.
نتایج به‌دست‌آمده ارتباط مستقیم بین بعد خانوار و فقر خانوار را نشان می‌دهد. سن سرپرست خانوار اثر معکوس روی فقر دارد. وضع ملکی خانوار نیز تأثیر منفی بر روی فقر خانوار دارد و احتمال فقر در خانوارهایی دارای مالکیت خانه هستند کمتر است. از طرفی آموزش عالی رابطه معکوس با فقر خانوار دارد و اگر سرپرست خانوار دارای تحصیلات عالی باشد احتمال فقر کاهش می‌یابد. همچنین محاسبات، رابطه غیرخطی بین سال‌های تحصیل سرپرست خانوار و احتمال فقر در خانوار را نشان دادند. به ازای افزایش سال‌های تحصیل سرپرست خانوار تا حدود ده سال، احتمال فقر در خانوارهای شهری افزایش می‌یابد، اما با افزایش هر چه بیشتر سال‌های تحصیل خانوار به بیش از این مقدار، احتمال فقر در خانوارها کاهش می‌یابد.
- فتحی، مینا. ۱۳۹۸٫ «تأثیر توسعه صنعتی بر کاهش فقر در استان‌های ایران». استاد راهنما: علی‌اصغر سالم. دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده اقتصاد.