فقر یکی از بحث‌انگیزترین موضوعات در جهان و به خصوص در کشورهای در حال توسعه به‌شمار می‌رود. مقولاتی هم‌چون گرسنگی، بیکاری و فقر همواره از دغدغه‌های جوامع بشری بوده است و خواهد بود و در حقیقت، صدمات ناشی از فقر بسیار گسترده و طولانی مدت است. در سال‌های اخیر فقر و روش‌های اندازه‌گیری آن در حوزه‌های سیاست‌گذاری‌ها مورد توجه قرار گرفته است. از این رو آگاهی از روند خط فقر و چگونگی تأثیرپذیری آن از متغیرهای کلان اقتصادی، می‌تواند در تدوین سیاست‌گذاری‌های لازم جهت کاهش فقر- که از مهم‌ترین عوامل نابسامانی‌های اجتماعی و سیاسی است- مفید باشد. هدف از این پژوهش بررسی فقر در ایران در سطح کلان است. به همین منظور، با استفاده از رویکرد منطق فازی و با به کارگیری متغیرهای ضریب جینی، سطح قیمت‌ها و نرخ بیکاری، به برآورد فقر در ایران طی دوره ۱۳۵۷ تا ۱۳۹۰ پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که فقر در بازه زمانی مورد بررسی دارای روندی صعودی بوده، که مقدار شاخص در سال ۵۷ مقدار ۰/۳۵۳ و در سال ۹۰ مقدار آن ۰/۵ است. بیش‌ترین مقدار شاخص در سال ۱۳۸۹ به مقدار ۰/۵۱۷ و کم‌ترین آن در سال ۱۳۶۷ به مقدار ۰/۲۳۱ است. سال‌های پایانی دروه زمانی مورد بررسی علی رغم توزیع بهتر درآمد، روند شاخص فقر، صعودی است.
زهرا شهری، ۱۳۹۱، اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل فقر در چارچوب منطق فازی، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: احمد صلاح‌منش، دانشگاه شهید چمران اهواز- پژوهشکده اقتصاد.
دریافت پایان نامه:
اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل فقر در چارچوب منطق فازی