نویسنده کتاب: حسن اسعدی
عنوان اصلی کتاب، «بحرانهای جهانی در آستانه قرن بیست و یکم» است که توسط دکتر سیدحسن اسعدی به نگارش درآمده است. این عنوان شامل مجموعه دوازده جلدی کتاب درباره مسائل اجتماعی و روان پریشی جامعه است. این مجموعه کتاب شامل موضوعاتی نظیر افزایش جمعیت و مسئله مواد مخدر، بیکاری و آلودگی محیط زیست و … است. در این کتاب حاضر معضل سوءتغذیه و فقر مورد توجه قرار گرفته است.
نویسنده هدف از این کتاب را در مقدمه چنین شرح داده است: این پژوهش با هدف شناختن عوامل سوءتغذیه در جامعه بشری و ارائه پیشنهادات به منظور حل مشکل انجام شده است. جهت تحقیق درباره منابع، بحران غذا و عوامل بحران از منابعی نظیر گزارشهای رسانههای گروهی جهان، مسافرت، مصاحبه اکتشافی، مکاتبات با مقامات بین الملل، مراکز تحقیقاتی و علمی و کمپانیهایی در مورد تهیه پروتئین از نفت بهره برده شده است.
از منظر نویسنده، «امتیاز این کتاب این است که مسائل مربوط به منابع، بحران غذا، عوامل بحران غذا و راه حلهای بحران به طور یک کاسه و از جنبههای سیاسی، اقتصادث، اجتماعی و دینی و در ارتباط با مسائل دیگر به طور ترکیبی و جمعی و تأثیر و تأثر آنها از هم بررسی گردیده و احکام ادیان الهی در مورد موضوع کتاب با ذکر متن سند آورده شده است». برای پژوهش درباره وضع کشورها به توصیف اجمالی هفت کشور پرجمعیت که درآن مسئله مواد غذایی و فقر وجود دارد پرداخته شده است که آنها شامل: چین، هند، اندونزی، بنگلادش، پاکستان، نیجریه و برزیل است.
کتاب در دو بخش کلی مجزا شده است. بخش ابتدایی در رابطه با وضعیت جمعیت جهان و بحران مواد غذایی است. بخش پایانی تحقیقات پیرامون سوءتعذیه و فقر در ایران است.
در ابتدای کتاب، در بخش اول، اهمیت بحران غذا و نظر ادیان در این باره بیان شده است و سپس بحران غذا در جهان بررسی شده است.
بخش دوم منابع غذایی همچون محصولات کشاورزی، دام پروری، طیور و ماهی در سطح جهان، به ویژه هفت کشور نام برده معرفی و حجم آن تخمین زده شده است و سپس نویسنده فرآوردههای پروتئینی نفتی را معرفی کرده که میتواند به سبد غذایی اضافه شود.
بخش سوم عوامل مؤثر در ایجاد بحران غذا بررسی شده که از جمله این عوامل رشد جمعیت؛ مهاجرت روستاییان به شهرها؛ عدم توزیع عادلانه مواد غذایی و اسراف در جوامع ثروتمند و احتکار غذا؛ تقلب، کم فروشی و گران فروشی؛ و جنگ بین دولتها و شورشهای داخلی است.
در انتهای کتاب مطالعه موردی ایران است. نویسنده به کرات در متن کتاب از ایده خود مبنی بر کنترل جمعیت دفاع میکند و آن را یک تئوری جهان استعمار نمیداند بلکه کنترل جمعیت را راه برون رفت از فقر و سوءتغذیه جوامع میداند. چنانچه وی در خصوص وضعیت ایران نیز تاکید میکند که باید سیاستهای کنترل جمعیت اعمال شود. نویسنده در زمانه خود مینویسند که ایران میتواند با مدیریت و سرمایه گذاری خوب تا سال ۲۰۰۰، ۶۷ میلیون نفر را تغذیه کند اما با رشد جمعیتی کنونی، ایران باید یکصد میلیون نفر را غذا دهد در صورتی که این امر امکان پذیر نیست.
در انتهای کتاب نیز نویسنده مقالاتی را که در نشریات مختلف در ایران نوشته است ضمیمه کتاب نموده، مقالاتی ترویجی که مسئولان و مردم را نسبت به افزایش جمعیت و بحران غذا آگاه میسازد.
اسعدی، حسن (۱۳۷۷) سوء تغذیه، فقر و …، تهران: سپهر.
- نویسنده معرفی کتاب: راضیه شیخ رضایی