اثر رشد اقتصادی و نابرابری درآمدی بر فقر در ایران: رویکرد کشش فقر


فقر یکی از چالش های کنونی جوامع بشری می باشد. بسیاری از اقتصاددانان به بررسی رابطه کاهش فقر و رشد اقتصادی و نابرابری پرداخته اند و به دنبال پاسخ به این سوال بودند که آیا رشد اقتصادی منجر به کاهش فقر می شود؟ در این مطالعه سعی شده است تاثیر رشد اقتصادی بر کاهش فقر با توجه به کشش فقر نسبت به رشد اقتصادی و تاثیر نابرابری درآمدی بر کاهش فقر با توجه به کشش فقر نسبت به نابرابری مورد بررسی قرار گیرد.متغیرهای توضیحی مدل نرخ رشد تولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص رشد اقتصادی و ضریب جینی به عنوان شاخص نابرابری درآمدی می باشند. همچنین شاخص نسبت سرشمار فقر به عنوان شاخص برای فقر مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. در این مطالعه به محاسبه کشش فقر نسبت به رشد و نابرابری، برای ۳۱ استان کشور ایران طی سال های ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۲، با استفاده از روش تجزیه و تحلیل فسو(۲۰۰۸) می پردازیم. ضرایب مدل با استفاده از مدل اقتصاد سنجی پانل محاسبه شده است و در انجام محاسبات از نرم افزار۱۳ STATA استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که همان طور که انتظار می رفت طی سال های ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۲ افزایش رشد اقتصادی باعث کاهش فقر و افزایش نابرابری منجر به تشدید فقر می شود. هم چنین کشش درآمدی فقر کوچک تر از کشش نابرابری است. فقر به تغییرات نابرابری نسبت به رشد اقتصادی حساس تر است، بنابراین توزیع درآمد می تواند نقش مهم تری را در کاهش فقر بازی کند.

معصومه زینالی، ۱۳۹۵، «اثر رشد اقتصادی و نابرابری درآمدی بر فقر در ایران: رویکرد کشش فقر»، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: حسین راغفر، دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده اقتصاد و حسابداری

 

دریافت پایان‌نامه:

اثر رشد اقتصادی و نابرابری درآمدی بر فقر در ایران رویکرد کشش فقر

پایان‌نامه‌هاراه‌یافتگان به مرحله دوممشارکت‌کنندگان در مرحله‌ی اول

رشد اقتصادیفقرکاهش فقر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *