نابرابری یکی از عمدهترین مسائل اقتصادی چه در سطح ملی و چه در سطح جهانی است. در سطح ملی، تحرک درآمدی معیاری است که میزان برابری و نابرابری فرصتها را در یک جامعه اندازه میگیرد. میزان تحرک درآمدی به موقعیت اجتماعی و اقتصادی افراد وابسته است. تفاوت در شرایط اجتماعی و اقتصادی افراد میتواند باعث به وجود آمدن نابرابری فرصتها شود. بروز چنین نابرابریهایی منجر به باز تولید بیشتر و در عمده موارد به فقر منجر میشود و تداوم آن میتواند به دورهای باطل بعدی نابرابری، فقر و انتقال بین نسلی این دو پدیده شود. تداوم بین نسلی فقر و نابرابری منجر به ایجاد فقر مزمن میگردد. پیامدهای ناشی از فقر مزمن منجر به شکلگیری دورهای باطل و تلهی فقر میشود. تحرک درآمدی به دو صورت تحرک شرطی و مطلق اندازهگیری میشود. در تحرک شرطی اثرات ثابت در نظر گرفته میشود، اما درتحرک مطلق اینگونه نیست. اثرات ثابت پارامتری است که ناهمگنی بین افراد را نشان میدهد. به این منظور از دادههای پیمایش درآمد- هزینه خانوارهای شهری کل کشور طی دورهی زمانی ۱۳۹۰-۱۳۶۷ استفاده شده است. در این پژوهش برای مطالعه پویای نابرابری درآمدی از رویکرد شبه ترکیبی پویای غیرخطی استفاده شده است. و پویاییهای غیرخطی در جامعهی شهری ایران بررسی شده است. ویژگی این روش ردیابی عملکرد هر نسل در طول زمان است. نتایج مطالعه نشان میدهند که در طی سالهای فوق تحرک شرطی و مطلق بسیار پایین بوده است. نابرابری در طی این سالها افزایش یافته است. خانوارها در صورت مواجه شدن با تکانههای منفی نمیتوانند به سرعت وضعیت خود را بهبود بخشند، و به متوسط درآمد اولیهی خود برگردند. عملکرد بازار کار از کارایی لازم برخوردار نبوده است. به این معنا که بازار کار برای افرادی که توانمندی و ثروت بالاتری دارند شرایط مناسبتری را فراهم میکند. از طرفی احتمال وقوع تلهی فقر در تعدادی از نسلهای سنی وجود دارد. برخی از سرپرستهای خانوار که دارای حداقل سطح درآمدی هستند، دچار تلهی فقر شدهاند. برخی از نسلهای سنی جوان نیز دچار تلهی فقر هستند.
بتول آذری بنی،۱۳۹۲، ، «اندازهگیری غیرخطی تحرک درآمدی و تلهی فقر: کاربردی از رویکرد شبه ترکیبی»،پایانامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: میرحسین موسوی، دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده اقتصاد و حسابداری
دریافت پایاننامه:
اندازهگیری غیرخطی تحرک درآمدی و تلهی فقر کاربردی از رویکرد شبه ترکیبی