انجام مطالعات فقر و به خصوص پژوهش‌های مربوط به اندازه‌گیری و مقایسه فقر به منظور بررسی تاثیر سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی دولت‌ها ضروری به نظر می‌رسد. به کارگیری نتایج حاصل از این مطالعات در اتخاذ سیاست‌های موثر در زمینه فقر زدایی مانند سیاست‌های مربوط به تخصیص یارانه‌ها بسیار کمک کننده خواهد بود. برای این منظور در این مطالعه آثار رفاهی پرداخت نقدی یارانه بر گروه‌های هزینه‌ای مختلف(خوراک، پوشاک، مسکن، سوخت، بهداشت و درمان، حمل و نقل و ارتباطات ، آموزش و سایر) برای خانوار شهری و روستایی کشور در سال‌های قبل و بعد از اجرای سیاست هدفمندی یارانه ها بررسی شده است . محور اصلی بحث در این رساله چگونگی اندازه‌گیری اثر تغییرات قیمتی بر شاخص‌های فقر در چارچوب مفاهیم کشش‌های قیمتی در سال‌های قبل و بعد از هدفمندی یارانه‌ها می‌باشد. این یادآوری لازم است که خط فقر مورد استفاده در این مقاله مبتنی بر تعریف خط فقر نسبی می‌باشد. با استفاده از حساسیت سه شاخص اندازه‌گیری فقر نسبت به تغییرات قیمتی، طی دوره ۸۷ تا ۹۱ بتغییرات این شاخص‌ها اندازه‌گیری شده است. تغییرات این شاخص‌ها نشان می‌دهد که طی دوره مذکور هم در مناطق شهری و هم روستائی فقر افزایش یافته است. دلیل آن این است که افزایش قیمت کالا‌هایی که سهم بیشتری در سبد خانوار فقیر دارند مثل خوراک، مسکن و سوخت بیشتر بوده است. در عین حال پرداخت نقدی در مناطق روستائی باعث گردیده که موقعیت گروه‌های بشدت فقیر فقط در مناطق روستائی بهبود یابد. این نتیجه در مناطق شهری ملاحظه نمی‌شود. چون میزان پرداخت نقدی سهم بسیار ناچیزی ددر کل هزینه خانوار شهری داشته است.
فاطمه یزدانی، ۱۳۹۳، آثار قیمتی هدفمندی یارانه ها بر شاخص‌های فقر(مطالعه موردی اقتصاد ایران)، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد رهنما: سهیلا پروین، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده علوم اقتصادی.
دریافت پایان‌نامه:
آثار قیمتی هدفمندی یارانه‌ها بر شاخص‌های فقر مطالعه موردی اقتصاد ایران