برخی از مسائل زیستمحیطی جهان سوم ناشی از وجود فقر و دیگر ویژگیهای توسعهنیافتگی آنهاست و در مورد تعامل بین فقر، نابرابری درآمد و محیطزیست و اثرات مخرب آن بر محیطزیست دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. روش بکار رفته در این مطالعه بر مبنای روشVAR-VECM جهت تخمین پارامترها در یک سیستم خودرگرسیونبرداری است که در بلندمدت برای برآورد بردارهای همجمعی از روش جوهانسون استفاده شده است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل محرکه اصلی موثر بر الگوی انتشار دی اکسیدکربن کربن کوتاهمدت و بلندمدت به علت تغییرات در نابرابری درآمد و فقر در ایران است. در انجام محاسبات از نرم افزار Eviews بهره گرفته شده است. دادههای مورد نیاز این مطالعه به صورت سری زمانی و از بانک مرکزی، مرکز آمار ایران، و سایر سازمان های مرتبط برای دوره ی زمانی ۱۳۹۲-۱۳۶۰ جمعآوری شده است. بر اساس نتایج برآورد مدل در کوتاه مدت، یک تغییر جزئی در متغیر رشد اقتصادی در دوره اول هیچ تاثیری بر متغیر تخریب محیط-زیست بر جای نمیگذارد. همچنین، تغییری جزئی در متغیرهای فقر و نابرابری درآمد درابتدا بر تخریب محیطزیست تاثیری ندارد. از طرفی، نتایج برآورد مدل در بلندمدت نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین متغیر رشد اقتصادی و تخریب محیطزیست، نابرابری درآمد و تخریب محیطزیست و همچنین نرخ فقر و تخریب محیطزیست وجود دارد.