در اقتصاد بخش عمومی دولت می‌تواند مخارج و کسری بودجه خود را از طریق انتشار پول تأمین مالی نماید. این امر باعث تشدید تورم و کاهش قدرت خریدپول در کشور شده و از آنجاکه در این حالت تورم همچون مالیات عمل می‌کند، این شیوه تأمین مالی به “مالیات تورمی” معروف است. از آنجا که فقر یکی از موضوعات مهم در هر اقتصاد است و به عوامل مختلفی بستگی دارد، در این مقاله اثر مالیات تورمی بر فقر در ایران طی سالهای ۱۳۶۳-۱۳۹۰ با بهره‌گیری از از الگوی خودبازگشتی با وقفه‌های توزیعی(ARDL) مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته‌های تحقیق افزایش مالیات تورمی باعث افزایش فقر شده و نتایج حاصل از الگوی تصحیح خطا نشان می‌دهد که در صورت ایجاد انحراف از تعادل بلندمدت، حرکت به سمت تعادل بلندمدت به صورت نوسانی انجام می‌‌پذیرد.
مرضیه شفیعی، ۱۳۹۳، «تأثیر مالیات تورمی بر فقر در ایران»، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: حمیدرضا حری، دانشگاه شهید باهنر کرمان
دریافت پایان‌نامه: