در دو دهه اخیر به علت عدم‌کفایت رویکردهای پولی، فقر به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان پدیده‌ای چندبعدی دیده شد است و ازآنجاکه دوران کودکی آسیب‌پذیرترین مرحله زندگی است، این موضوع به‌ویژه برای خانوارهای دارای کودک دارای اهمیت است. هدف این مطالعه اندازه‌گیری و تحلیل روند فقر چندبعدی خانوارهای دارای کودک در ایران با استفاده از رویکرد نسلی و در طی سالهای اجرای برنامه‌های توسعه کشوری می‌باشد.روش: این تحقیق ازجمله مطالعات روند می‌باشد که با استفاده از داده‌های پیمایش هزینه – درآمد مرکز آمار ایران، روند فقر خانوارهای دارای کودک در حوزه‌های سلامت، تغذیه، مسکن، آموزش و درآمد در چهار گروه سنی (با استفاده از شاخص فقر فوستر، گریر و توربک) موردبررسی قرار گرفت. همچنین برای اندازه‌گیری فقر چندبعدی خانوارهای دارای کودک از روش معصومی و لوگو (۲۰۰۸) و رویکرد تمرکز ضعیف بر فقر استفاده شد.یافته ها: با تقسیم دوران کودکی به چهار گروه سنی، نتایج نشان داد که شاخص فقر تک‌بعدی (نسبت سرشمار) در گروه‌های سنی کودکان در طی سالهای مطالعه نوسانات بسیاری داشته است. شاخص فقر چندبعدی گروه های سنی در سال ۱۳۷۳(سال پایانی برنامه اول توسعه) و سال ۱۳۹۱(شروع برنامه توسعه پنجم) بالاتر از سالهای دیگر بوده و این روند در همه گروه های سنی در دوره های اخیر افزایشی بوده است. علاوه بر این فقر چندبعدی خانوارهای دارای کودک گروه های سنی جوانتر (۵-۰ و ۱۰-۶ ساله) بیشتر از دو گروه سنی دیگر بوده استنتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که در مجموع نرخ فقر چندبعدی خانوارهای دارای کودک در سالهای مطالعه نوسان داشته و به ویژه در دوره های اخیر افزایشی بوده است. بالاتر بودن این نرخ در گروه های سنی جوانتر نشان دهنده محرومیتهای چندبعدی در اوایل زندگی کودک است که می تواند دلالتهایی برای سیاستگذاران سلامت و رفاه خانوارها به همراه داشته باشد.
مهدی نصرت آبادی، ۱۳۹۳، تحلیل روند فقر چندبعدی خانوارهای دارای کودک در ایران بر اساس رویکرد نسلی۱۳۹۱-۱۳۶۳، دکتری تخصصی، استاد راهنما: مریم شریفیان ثانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
دریافت پایان‌نامه:
تحلیل روند فقر چندبعدی خانوارهای دارای کودک در ایران بر اساس رویکرد نسلی۱۳۹۱-۱۳۶۳