محاسبه خط فقر به دلیل تعیین مقدار کمک به فقرا و اجرای برنامه فقرزدایی امری لازم و ضروری است. در این پژوهش خط فقر نسبی از طریق سیستم مخارج خطی با استفاده از رگرسیونهای به ظاهر نامرتبط (SUR) و استفاده از آمار و اطلاعات گزارش بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری و روستایی طی سالهای ۹۰-۱۳۸۰ مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می‌دهند که خط فقر در مناطق شهری از ۳۰۷۸۷ هزار ریال در سال ۱۳۸۱ به ۱۳۸۳۸۱ هزار ریال در سال ۱۳۹۰ و در مناطق روستایی نیز در سال ۱۳۸۱ از ۱۹۲۳۲ هزار ریال به ۸۴۸۸۷ هزار ریال در سال ۱۳۹۰ افزایش یافته است. شاخصهای فقر اندازه‌گیری شده در این مطالعه که شامل شاخص فقر سرشمار، شکاف فقر و شاخص فاستر، گریر، توربک (FGT) هستند، نشان می‌دهند که این شاخص‌ها هم در مناطق شهری و هم در مناطق روستایی افزایش پیدا کرده‌اند، که این بیانگر بدتر شدن وضعیت فقرا و افزایش تعداد فقرا بوده است.
صدیقه علیزاده، ۱۳۹۳، اندازه‌گیری خط فقر و شاخصهای فقر در مناطق شهری و روستایی طی سالهای ۱۳۸۰-۹۰، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: علی‌اکبر خسروی‌نژاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی- دانشکده اقتصاد و حسابداری.
دریافت پایان نامه:
اندازه‌گیری خط فقر و شاخصهای فقر در مناطق شهری و روستایی طی سالهای ۱۳۸۰-۹۰