جهانی شدن فرایندی از تحول است که مرزهای سیاسی و اقتصادی را کم رنگ کرده و ارتباطات را گسترش می دهد. اولین برداشت معمول از جهانی شدن اقتصاد، مترادف با «بین المللی شدن» است. دومین برداشت از جهانی شدن اقتصاد، معادل «آزاد سازی» می باشد. با توجه به نظریات مثبت و منفی که درباره تاثیر جهانی شدن بر فقر و توزیع درآمد وجود دارد، در این تحقیق به بررسی اثر جهانی شدن بر فقرو توزیع درآمد در ایران، به تفکیک مناطق شهری و روستایی، مبتنی بر دادهای سری زمانی، از سال ۱۳۹۳-۱۳۸۲ می پردازیم.
در این مطالعه از میان شاخص های ترکیبی جهانی شدن، شاخص کرنی (ادغام اقتصادی) مورد استفاده شده است. همچنین از میان شاخص های غیر ترکیبی جهانی شدن، از شاخص شدت تجاری (صادرات بعلاوه واردات به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی) به عنوان شاخص آزادی تجاری و سرمایه گذاری مستقیم خارجی به صورت درصدی از تولید ناخالص داخلی، به عنوان شاخص آزادسازی مالی، به کار گرفته شده است. از میان شاخص های نابرابری درآمد از شاخص ضریب جینی، تایل و دهک درآمدی به عنوان شاخص نابرابری و از میان نتیجه حاصل از این بررسی حاکی از آن است که حضور هرچه بیشتر ایران در عرصه جهانی، شکاف و شدت فقر شهری را کاهش خواهد داد و بر درصد افراد فقیر شهری تاثیر معناداری نخواهد داشت.
از سوی دیگر جهانی شدن، تاثیر معناداری بر درصد افراد فقیر، شکاف و شدت فقر روستایی ندارد. همچنین بر پایه تئوری هکشور – اوهلین، استالپر – ساموئلسون و با توجه به شاخص های غیر ترکیبی، نتیجه برازش مدل دلالت بر تایید فرضیه کوزنتس و مندل و رد فرضیه هکشور – اوهلین واستالپر – ساموئلسون می باشد. آزاد سازی تجاری نابرابری درآمد را افزایش داده ولی آزادسازی مالی (سرمایه گذاری مستقیم خارجی) تاثیر منفی و معناداری بر نابرابری درآمد دارد. و با توجه به فرضیه کوزنتس در مراحل اولیه توسعه نابرابری درآمد افزایش و سپس کاهش می یابد.
- فتوره‌چی، زهره. ۱۳۸۷٫ «اثر جهانی‌شدن بر توزیع درآمد و فقر در ایران». استاد راهنما:محسن نظری. دانشگاه بوعلی سینا همدان.
دریافت متن کامل «اثر جهانی‌شدن بر توزیع درآمد و فقر در ایران»