اثر رشد اقتصادی بر فقر در ایران


اثر رشد اقتصادی بر فقر در زمان ها و مکان های مختلف یکسان نبوده است. در این تحقیق، اثر رشد بر فقر در ایران در چهار دوره دوره اول (۱۳۶۷-۱۳۶۱)، دوره دوم (۱۳۷۲-۱۳۶۸)، دوره سوم (۱۳۷۸-۱۳۷۴) و دوره چهارم ( ۱۳۷۹ – ۱۳۸۱ ) تجزیه و تحلیل شده است. برای این منظور از مدل کاکوانی، خاندکروسان (۲۰۰۳) استفاده شده است. این مدل مکمل مدل کاکوانی و پرنیا (۲۰۰۰) است. این الگو به خط فقر و شاخص های فقر نیاز دارد. برای محاسبه خط فقر در دوره های مورد مطالعه از سیستم مخارج خطی ( LES با روش رگرسیونهای به ظاهر غیر مرتبط تکراری (ISUR) استفاده شده است. آن گاه با استفاده از خط فقر و اطلاعات مربوط به بودجه خانوارها، شاخص های فقر محاسبه شده است. فقر به تفکیک شاخص های مختلف فقر، با استفاده از روش تجزیه فقر کاکوانی (۲۰۰۰) به اثر (ناشی از رشد خالص و أثر (ناشی از نابرابری خالص تجزیه شده است؛ با استفاده از اثرات رشد و نابرابری خالص، کشش های اثرات رشد و نابرابری خالص و کشش فقربه تفکیک شاخص های مختلف فقر برآورد و سرانجام چگونگی اثر رشد بر فقر در دوره های مورد مطالعه به تفکیک مناطق شهری و روستایی ایران مشخص شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که رشد اقتصادی در ایران تنها در طول دوره چهارم برای مناطق روستایی و در طول دوره دوم برای مناطق شهری بر حسب شاخص فقر فوستر، گریر و توربک فقیر گرا بوده است.

  • عباسی قادی، رضا. ۱۳۸۳٫ «اثر رشد اقتصادی بر فقر در ایران». استاد راهنما: اسمعیل ابونوری. دانشگاه مازندران.

دریافت متن کامل «اثر رشد اقتصادی بر فقر در ایران»

پایان‌نامه‌ها

خط فقررشد اقتصادیفقر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *