در این مطالعه فقر در استان سمنان طی سه برنامه پنج ساله اول، دوم و سوم توسعه اقتصادی (۸۳-۱۳۶۸) ارزیابی خواهد شد. از اینرو ابتدا باید خط فقر وشاخص های فقر (نسبت سرشمار، نسبت شکاف فقر و فوستر، گریر وتوربک) تخمین زده شوند. خط فقر در دوره های مورد بررسی با استفاده از سیستم مخارج خطی (LES) و براساس روش رگرسیونهای به ظاهر غیرمرتبط تکراری (ISUR) برآورد شده است. سپس با داشتن خط فقر و اطلاعات مربوط به هزینه درآمد خانوارها، شاخص های فقر مناطق شهری و روستایی استان سمنان طی سه برنامه توسعه به تفکیک محاسبه گردیده است.
نتایج پژوهش حاکی از این است که خط فقر در دوره های مورد نظر روندی صعودی داشته و همواره خط فقر شهری بیشتر از خط فقر روستایی بوده است. همچنین نسبت افراد فقیر و شدت فقر در مناطق شهری و روستایی استان با اجرای برنامه اول توسعه اقتصادی افزایش و در طی برنامه دوم وسوم توسعه اقتصادی کاهش یافته است.
- ملکی، نادر. ۱۳۸۵٫ «ارزیابی فقر در استان سمنان طی برنامه‌های پنج‌ساله اول ، دوم و سوم توسعه اقتصادی ایران». استاد راهنما:اسمعیل ابونوری. دانشگاه الزاهرا.