رشد اقتصادی یک عامل حیاتی برای کاهش فقر مطلق و بهبود کیفیت زندگی بسیاری از مردم فقیر در سراسر جهان بوده است؛ اما تحت شرایط مختلف یک نرخ رشد مشابه، می‌تواند اثرات بسیار متفاوتی بر روی کاهش نرخ فقر داشته باشد. میزان اثری که رشد اقتصادی بر کاهش فقر می‌گذارد، به درجه‌ی مشارکت فقرا در فرآیندهای رشد و سهمشان از این افزایش درآمدها بستگی دارد.
بنابراین هم سرعت رشد و هم الگوهای رشد برای کاهش فقر اهمیت دارند. در همین راستا، ما در این تحقیق قصد داریم اثر ترکیب بخشی رشد اقتصادی را بر روی کاهش نرخ سرانه‌ی فقر و کاهش شکاف فقر در کشورهای مختلف موردبررسی قرار دهیم. برای این هدف ما با تفکیک رشد اقتصادی به رشد بخش‌های کشاورزی، صنعت و خدمات، به بررسی اثر رشد هر بخش بر روی کاهش نرخ سرانه‌ی فقر و کاهش شکاف فقر در کشورهای با درآمد بالا، با درآمد بالاتر از مقدار متوسط و با درآمد پایین‌تر از مقدار متوسط، به ترتیب در طی دوره‌های زمانی ۲۰۱۵-۲۰۰۳، ۲۰۱۶-۱۹۹۸ و ۲۰۱۶-۱۹۹۹، در قالب مدل داده‌های تابلویی می‌پردازیم.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در همه‌ی گروه‌های درآمدی رشد بخش خدمات بالاترین اثر را بر کاهش نرخ سرانه‌ی فقر و کاهش شکاف فقر دارد. اثر رشد بخش صنعت بر کاهش نرخ سرانه‌ی فقر در کشورهای با درآمد بالاتر از مقدار متوسط، مثبت، در کشورهای با درآمد پایین‌تر از مقدار متوسط، منفی و در کشورهای با درآمد بالا، ازلحاظ آماری معنی‌دار نبود. اثر رشد بخش کشاورزی بر کاهش نرخ سرانه‌ی فقر در هیچ‌کدام از گروه‌های درآمدی، ازلحاظ آماری معنی‌دار نبود ولی اثر رشد این بخش بر کاهش شکاف فقر در تعدادی از گروه‌های درآمدی، معنی‌دار شد.
- بیدختی، محمد. ۱۳۹۷٫ «اثر ترکیب رشد اقتصادی روی کاهش فقر». دانشگاه تهران.