امروزه، دو نوع از رایج‌ترین انواع نظام‌های ملی مستمری بازنشستگی وجود دارد: برنامه‌های عمومی با | مزایای معین که با روشی، مشابه نظام توازن درآمد با هزینه، تأمین اعتبار می‌شود و برنامه‌های خصوصی اجباری مبتنی بر حق بیمه معین که عموماً از نظام سپرده‌گذاری کامل تبعیت می‌کند. این دو نوع اصلی از نظام‌های موجود ازنظر عمومی پذیرفته شده‌اند؛ اما نوع سومی از نظام‌های تأمین اجتماعی وجود دارد که ساده‌تر است و توجه بیشتری را می‌طلبد، این پژوهش به بررسی این نظام می‌پردازد؛ این نظام، ترکیبی از نظام‌های فوق است و متشکل از برنامه‌ای دولتی است که می‌تواند با مزایای معین یا حق بیمه معین باشد که مزایای معین ارجحیت بیشتری دارد. هزینه‌های عملیاتی در یک نظام مرکزی عمومی با مزایای معین از آنچه در یک نظام خصوصی ایجاد می‌شود، کمتر است.
نظام سپرده‌گذاری کامل، هزینه‌های مستمری را عادلانه‌تر در میان نسل‌های متوالی مشارکت‌کنندگان تقسیم می‌کند و از طریق درآمدهای سرمایه‌گذاری، مانع از ایجاد شکاف درآمدی بیشتر، میان افراد ثروتمند و فقیر می‌شود متن حاضر ترجمه‌ای است از مقاله Social Security: Paygo Financing and Privatization Exacerbate Poverty نوشته «برنارد داسالت» که در سایت http:www.actuaries.org موجود بوده و در همایش بین‌المللی اکچوئری در مارس ۲۰۰۲ ارائه شده است.
- طرح پژوهشی پژوهشکده بیمه