الگوی بهینه کاهش فقر روستایی با تاکید بر بنیان های جغرافیایی (نمونه موردی: بخش خلجستان شهرستان قم)


یکی از شاخص‌های مهم توسعه پایدار روستایی مبحث فقر است. مبارزه با فقر لازمه دستیابی به توسعه می‌باشد. در ایران پس از انقلاب با وجود همه تلاش‌ها، همچنان فقر در روستاها باقی است و برنامه‌های مبارزه با فقر نتوانسته‌اند ریشه‌های اصلی فقر را شناسایی کنند. این تحقیق در پی دستیابی به برخی ریشه‌های اقتصادی و اجتماعی فقر روستایی است. فقر خانوارهای نمونه توسط شاخص فقر مصرف کالری سنجیده شد. برای جمع‌آوری اطلاعات لازم برای تحقیق ۲۶۵ خانوار از ۱۷ روستا به عنوان نمونه از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. تحلیل روابط توسط نرم افزار SPSS انجام گردید و آزمون‌های به کار گرفته شده شامل آزمون همبستگی پیرسون و کای دو می‌شود. برای تهیه نقشه‌ها نیز از نرم افزار Arc GIS بهره گرفته شد. می‌توان این گونه گفت که عوامل اقتصادی در مقایسه با عوامل اجتماعی نقش بیشتری در شکل‌گیری فقر در منطقه مورد مطالعه دارند. مجموعه عوامل اقتصادی استفاده شده در تحلیل روابط، ۵۴٫۵ درصد تغییرات شاخص فقر را توجیه می‌کنند و مجموعه عوامل اجتماعی نیز در مجموع ۱۴٫۵ درصد تغییرات شاخص فقر را توجیه می‌نمایند. به نظر می‌رسد که در تدوین برنامه‌های مبارزه با فقر روستایی در منطقه مورد مطالعه، بایستی مجموعه‌ای از عوامل اقتصادی و اجتماعی در نظر گرفته شود.

حسین طالبی، ۱۳۸۸، الگوی بهینه کاهش فقر روستایی با تاکید بر بنیان های جغرافیایی (نمونه موردی: بخش خلجستان شهرستان قم)، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: مهدی پورطاهری- دانشگاه تربیت مدرس.

دریافت پایان نامه:

الگوی بهینه کاهش فقر روستایی با تاکید بر بنیان های جغرافیایی (نمونه موردی: بخش خلجستان شهرستان قم)

پایان‌نامه‌هامشارکت‌کنندگان در مرحله‌ی اول

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *