از بین بردن فقر یکی از مهم‌ترین چالش‌های توسعه در جهان و به‌طور خاص در آسیا به شمار می‌آید. با توجه به هدف توسعه هزاره سوم مبنی بر کاهش فقر به نصف مقدار حال حاضر، اقدامات صورت گرفته برای این کاهش با جدیت بیشتری دنبال می‌شود. وجود بحران‌های مالی در کشورها، به‌خصوص کشورهای درحال‌توسعه، منجر به کند شدن سرعت کاهش فقر می‌شود. بحران‌ها در ابتدا فقیرترین افراد را مورد اصابت قرار می‌دهند و بیشترین تأثیر را بر قشر آسیب‌پذیر جامعه دارند. اما در کشورهایی که حمایت‌های اجتماعی مناسبی از اقشار آسیب‌پذیر صورت می‌گیرد، حتی پیش از وقوع بحران‌ها، فقرا شانس بیشتری برای نجات از فقر خواهند داشت و می‌توانند با حمایت دولت در برابر فقر محافظت شوند.
در این پژوهش، با استفاده از داده‌های نرخ فقر سرشمار برای ۲۳ کشور درحال‌توسعه شامل کشور ایران و داده‌های هزینه آموزش، بهداشت، بحران مالی و دیگر متغیرهای کنترلی به برآورد رابطه موجود میان بحران مالی و فقر، حمایت‌های اجتماعی و فقر و به‌ویژه تأثیر حمایت‌های اجتماعی بر فقر در دورانی که بحران‌های مالی وجود دارند پرداخته شده است.
نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان داد که بحران‌های مالی اثر فقر را تشدید می‌کنند و منجر به افزایش سرعت رشد فقر می‌شوند. همچنین نتایج نشان می‌دهند که افزایش هزینه‌های آموزش به‌عنوان یکی از انواع حمایت‌های اجتماعی باعث کاهش فقر می‌شود و همچنین به‌طور خاص در طول دوران بحران مالی، افزایش هزینه‌های آموزش به حمایت از فقرا در برابر آسیب‌های ناشی از بحران‌ها کمک می‌کنند و سرعت افزایش فقر را کندتر می‌کند.
- سنگی، سحر. ۱۳۹۷٫ «اثر حمایت‌های اجتماعی بر کاهش فقر در طول سال بحران مالی ۲۰۱۵-۱۹۹۷». دانشگاه تهران.