یکی از نهاده‌های مؤثر در رشد و عدالت اقتصادی، بانکداری است. با عمیق‌تر شدن شکاف بین ثروتمندترین و فقیرترین کشورهای جهان، ادبیات بانکداری اخلاقی به‌عنوان بانکداری جایگزین در صدد رفع نواقص و کاستی‌های نگاه تک‌بعدی بانکداری تجاری بیش‌ازپیش اهمیت پیدا کرده است. بانکداری فارغ از هرگونه نظام اقتصادی حاکم، دارای این نقش اثباتی است که وجوه خرد سپرده‌گذاران را تجمیع نماید و آن را در عرصه فعالیت‌های تولیدی و رشد اقتصادی به کار اندازد. بانک برای تحقق این نقش اثباتی با توجه به اینکه در نظام اقتصادی سرمایه‌داری یا نظام اقتصادی اسلام است از روش‌های هنجاری استفاده می‌کند. هدف پژوهش احصاء کارکردهای هنجاری بانکداری تجاری و بانکداری اخلاقی در نظام اقتصادی سرمایه‌داری و بانکداری اسلامی در نظام اقتصادی اسلام در مسئله رفع فقر با روش کتابخانه‌ای است.
کارکردهای بانکداری اخلاقی برای رفع فقر در رویکردهای بیان‌شده عبارت‌اند از: تأمین مالی مستقیم از طریق وام برای برآوردن نیازهای مالی کارآفرینان، تأمین مالی فعالیت‌های اقتصادی با تأثیرگذاری مثبت اجتماعی که ازنظر اقتصادی سودآور است، تصمیم‌گیری اعتباری از طریق گفتگو و تعامل با سهامداران، شفافیت اطلاعات درباره کمیت و کیفیت سرمایه‌گذاری، ارتباط با مشتریان به شکل الگوهای مشارکتی (کسب‌وکار اجتماعی)، استفاده از تأمین مالی خرد برای محرومیت‌زدایی و خوداشتغالی، اعطای وام مبتنی بر تضمین‌های فردی و اجتماعی (وام گروهی- بازپرداخت کوتاه‌مدت). در انتها دلالت‌های متقابل بانکداری اخلاقی و بانکداری اسلامی از حیث شباهت‌ها و تفاوت‌ها، رفع کاستی‌های بانکداری اخلاقی توسط الگو اقتصاد اخلاقی بانکداری اسلامی و تجارب بانکداری اخلاقی برای عملیاتی شدن بانکداری اسلامی مورد تبیین قرار گرفت.
- صفوی‌پور، محمدعلی. ۱۳۹۸٫ «کارکردهای بانکداری اخلاقی با رویکرد اجتماعی به مشتریان برای رفع فقر و دلالت‌های آن برای بانکداری اسلامی». استاد راهنما: محمد سلیمانی. دانشگاه امام صادق علیه السلام، دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد.