مبارزه با فقر به‌عنوان یک چالش بزرگ در مسیر رسیدن انسان به سعادت، از مهم‌ترین رسالت‌های فرستادگان خداوند بوده است. علت به وجود آمدن فقر در جوامع، ناکارآمدی حاکمیت در مدیریت اقتصادی و فشارهای دشمنان بوده درحالی‌که تن‌آسایی و سبک زندگی ناصحیح مردم نیز این علت‌ها را تشدید نموده است. هر راهکاری که برای رفع فقر در جامعه اجرا می‌شود باید بتواند این علل را از میان بردارد. در برهه‌ی کنونی، اقتصاد مقاومتی که توانایی از میان برداشتن زمینه‌های فردی، اجتماعی و حاکمیتی فقر را دارد به‌عنوان بهترین راهکار مدنظر است.
نوشتار پیش رو بر آن است تا با بهره‌گیری از علم اقتصاد و آموزه‌های اقتصادی اسلام، اقتصادی مقاومتی مبتنی بر دستورات خداوند را بازشناسی نماید و راهکارهای آن برای رفع فقر و وظایف هر یک از حکومت و مردم در این فرایند را معین نماید. از ره‌آورد این تحقیق به دست آمد که اقتصاد مقاومتی با از میان برداشتن زمینه‌های فردی و اجتماعی فقر و توسعه عادلانه اقتصاد، از ایجاد فقر جلوگیری می‌کند. وظیفه حکومت در این راستا مدیریت عقلائی و خدامحور اقتصاد جامعه، تدوین برنامه‌ای بومی و جامع بر اساس توانمندی‌های داخلی، پرهیز از سیاست زدگی و مبارزه‌ی همه‌جانبه با فساد و ایجاد عدالت در روابط اقتصادی است.
آمیختن این شرایط با شجاعت، جهادگری و نوآوری مدیران و تبلیغات مناسب، اقتصاد را با سرعتی فوق‌العاده به‌سوی رفع فقر پیش خواهد برد. توجه به تولید در بخش صنعت و کشاورزی، روان کردن چرخه توزیع، حذف دیوان‌سالاری غیرضروری، ترمیم نظامات پولی و مالی کشور و حمایت از بازماندگان از دیگر وظایف حکومت است. مردم نیز وظیفه دارند با علت‌های فردی فقر چون؛ تن‌آسایی، اسراف و حرام‌خواری مبارزه کنند تا از گزند پیامدهای ناگوار آن چون؛ کفر، ذلت و فساد در امان باشند. اصلاح سبک زندگی و دوری از مصرف‌گرایی، تلاش بسیار، مسئولیت‌پذیری و مطالبه‌گری و صبر و استقامت نیز از دیگر وظایف مردم هستند که می‌توانند با اجرای صحیح اقتصاد مقاومتی، فقر را از جامعه دور نمایند.
- موسوی شلحه، سید محمدرضا. ۱۳۹۸٫ «اقتصاد مقاومتی و رفع فقر از منظر قرآن و روایات». استاد راهنما: غلامحسین اعرابی. دانشگاه قم، دانشکده الهیات و معارف اسلامی.