مبارزه با پدیدهی شوم فقر، از دیرباز موردتوجه همهی افراد جامعه بهخصوص سیاستمداران و تصمیمگیران بوده است. پیامبر گرامی اسلام، فقر را دلیلی بر از دست رفتن ایمان دانسته و آن را مقدمهی کفر میداند و این موضوع خود بیانگر اهمیت و ضرورت مبارزهی با فقر در اسلام است. همچنین بهبود شرایط معیشتی و اقتصادی مردم و تلاش برای زدودن فقر از چهرهی جامعه و مردم، از اولین اقدامات امام علی (ع) بعد از رسیدن به خلافت بود. از سوی دیگر، استفاده از تجربیات دیگر کشورها، نهادهای بینالمللی، و همچنین نظرات و پیشنهادات محققین و صاحبنظران، ما را در مسیر مبارزهی با فقر یاری میدهد و از رفتن به سمت مسیرهای اشتباهی که دیگران پیش از ما تجربه کردهاند، بازمیدارد.
در این رساله، با استفاده از روشهای کتابخانهای و توصیفی، به جمعآوری و بررسی دادهها پرداخته و بعد از کنار هم قرار دادن تجربیات فعلی با اقدامات اقتصادی امام علی (ع)، با طرح مؤلفههای مربوطه و سپس مراجعه به آرای افراد متخصص، به مؤثرترین روشهای مبارزهی با فقر رسیدهایم. این جمعبندی را میتوان نوآوری اصلی رساله دانست، زیرا علاوه بر کنار هم قرار دادن سیاستهای مکمل برای رفع فقر و ارائهی یک بستهی جامع، کامل، خلاصه و کاربردی، این نتیجه را نیز ارائه میدهد که تنها دادن پول به فقرا (که متأسفانه سالهاست در کشور ما دنبال میشود) نمیتواند مشکل فقر را ریشهکن کند. همچنین امکان مطالعهی سیاستهای امام علی (ع) نیز فراهم شده و امکان مقایسهی بین سیاستهای فعلی و سیاستهای قدیمیتر وجود دارد. مسئلهی فقر ازجمله موضوعاتی است که سالهاست گریبانگیر جامعهی ما شده، بهطوریکه دیگر شئون زندگی اجتماعی ما را نیز دچار مشکلات اساسی کرده است. با توجه به اهمیت موضوع، این رساله به بررسی راههای مقابله با فقر میپردازد.
- رستمپناه، سعید. ۱۳۹۸٫ «مطالعهی تطبیقی سیاستهای مؤثر در مبارزهی با فقر و سیاستهای اقتصادی حضرت علی (ع)». استاد راهنما: غلامعلی معصومینیا. دانشگاه خوارزمی، دانشکده اقتصاد.