رشد اقتصادی از اهداف مهم کلان اقتصادی هر کشور است، اما دستیابی به نرخ رشد اقتصادی بالا نیازمند بررسی عوامل مؤثر بر آن است. تغییر ساختار سنی جمعیت یکی از عوامل مؤثر در رشد اقتصادی و کاهش فقر کشورها است؛ بنابراین دولتها میتوانند با توجه به ظرفیت کشورها و مهیاکردن زمینههای لازم، حداکثر استفاده را از جمعیتهای خود ببرند و درنتیجه به رشد و توسعه بالا در میان کشورها دست پیدا کنند.
هدف این مطالعه بررسی و تحلیل تأثیر ساختار سنی جمعیت بر رشد اقتصادی، بهرهوری نیروی کار و فقر در ایران است. روش تجزیهوتحلیل استفاده از مدلهای اقتصادسنجی است. در این راستا روشهای OLS و GMM برای بررسی رابطه میان متغیرهای ساختار جمعیت و رشد اقتصادی، بهرهوری نیروی کار و فقر به کار گرفته شده است. دوره زمانی تحقیق ۹۶-۱۳۵۴ است. نتایج نشان میدهد که جمعیت ۱۴-۰ سال و جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال اثر منفی بر رشد اقتصادی کشور داشته است و درصد وابستگی مسن اثر مثبت بر رشد اقتصادی دارد. در مورد بهرهوری نیز درجه وابستگی مسن اثر مثبت و همچنین درجه وابستگی کودک اثر منفی بر بهرهوری دارند. در مورد فقر نیز میزان وابستگی کودکان و درجه وابستگی مسن رابطه منفی با فقر دارند.
- غلامی، مصطفی. ۱۳۹۸٫ «بررسی اثر ساختار جمعیتی بر رشد اقتصادی و فقر در ایران». استاد راهنما: مهدی نجاتی. دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده مدیریت و اقتصاد.